En büyük Seri Katiller

JOHN WAYNE GACY

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Kurban: 33

John Wayne Gacy’i tanıyan çok az insan ondan şüphelenmiş olmalı, Des Plaines`deki ticaret odasında saygı değer bir üye, komşularının çocuk partilerinde palyaçoluk
yapan bir şahıs, yaşadığı şehirde Demokrat Partinin seçim bölgesindeki bir danışman ve akit işiyle uğraşan bir kişinin Amerika tarihindeki en verimli seri katillerden biri olacağını kim bilebilirdiki.

Ayrıca çocukluğunun hiçbir bölümünde bir canavarın oluşuyor olduğuna dair herhangi belirti yoktu. Ortanca çocuk olan Gacy, 1942 yılında Chicago`da bir işci sınıfına ait bir ailede dünyaya geldi. İki kız kardeşi vardı, biri ondan 2 yaş büyük, diğeri ise 2 yaş küçüktü. Terry Sullivan ve Peter Maiken`in kitabı “Katil Palyaço” ya göre; Gacy babasıyla yaşadığı çalkantılı ilişki dışında normal bir çocukluk gecirmişti. Yazarlar babayı tatsız, çocuğunu fiziksel ve sözlü olarak taciz eden ve aşırı derecede alkole eğimli olarak tarif ediyor. Yazarlar Gacy`i babasını çok seven ve ümitsizce onun onayını ve ilgisini isteyen ancak bunu başarmayan biri olarak tanımlıyorlar.

Clifford L. Lindecker`in kitabıi “Erkek Çocukları Öldüren Adam”a göre, Gacy 11 yaşındayken oyun bahçesinde kafasına salıncak çarpar. 16 yaşına kadar doktor beyninde bir kan pıhtısı teşhisi koyana ve durumu ilaçla tedavi edene kadar kısa süren şuur kayıpları yaşar. Gacy lisedeki son senesinde 4 okul değiştirdi ve mezun olamadı. Gacy okuldan atıldı ve Chicago`yu Las Vegas için terk etti. Oradayken Palm morgunda odacı olarak yarım günlük bir işte çalıştı. Vegas`da mutsuzdu ve bir kaç ay sonra Chicago`ya geri döndü.
1960ların başında Gacy, Ticaret Üniversitesine kaydoldu ve satıcılık üzerine yeteneğini geliştirdi. Doğuştan yetenekli bir satıcı olarak her durumda konuşmayı yönlendirebiliyordu. Mezuniyetinden sonra, Chicago`da Nunn Bush Shoe Ltd.`de yönetim kurulunda stajyer olarak işe başladı. İşinde tırmandı ve haftalar içinde Springfield`a firmanın erkek giyim mağazasını yönetmek için transfer edildi ve burada 1 seneye yakın çalıştı.

1964`de, işçisi Marilyn Myer`le evlendi. Düğünden kısa bir süre sonra, yeni evliler kadının doğum yeri olan Waterloo, Iowa’ya yerleştiler. Bu yerleşmenin nedeni ise Marilyn`in babasının Gacy`ye ailenin sahibi olduğu tavuk restoranında bir mevki önermesiydi. Bir yıl sonra, Gacy`nin babası Chicago`da öldü. 1966`da, kayinpederinin isteğiyle Gacy ailenin tavuk restoranının yönetimini eline aldı. Gacy toplumca tanınan ve sevilen bir üye durumuna geldi.

Ama Gacy cephesinde herşey yolunda gitmiyordu. Geleceğin seri katili 1968 yılında ilk defa yakalanacaktı. Suçlanma nedeni “bir erkek çalışanı homoseksuel ilişkiye zorlama girişimi”. Bu suç, herkes tarafından sevilen ve örnek birisi olarak gösterilen, iki çocuk sahibi Gacy’i tanıyan birçok kişiyi şok etti, özellikle 4 yıllık karısını. Gacy anal yoldan cinsel ilişki suçundan suçlu bulundu ve Anamosa daki Iowa eyaleti erkek ıslahevinde 10 yıla mahkum oldu. Karısı kararın ardından boşanma davası açtı. Kızgın bir şekilde, Gacy karısına bundan sonra iki çocuğunu da görmek istemediğini ve bundan böyle karısı ve iki çocuğunu ölmüş addettiğini söyledi.

18 ay yattıktan sonra, Gacy 18 Ekim 1971`de şartlı tahliye edildi ve Chicago`ya döndü. Gacy şubatın 12`sinde (hapisten çıkışından 8 ay sonra) tecavüz girişiminde bulunma ve başkalarının huzurunu kaçıran davranışları yüzünden Chicago polisi tarafından tutuklandı. Gay bir genç Gacy`nin kendisini Chicagoda ki Greyhound istasyonundan aldığını ve Gacy`nin evine gittiklerini ve onu sekse zorladığını şikayet etti. Ancak, suçlamalar çocuğun dinlenmesi için mahkemeye gelmemesi nedeniyle düştü.

Chicago`ya tekrar döndükten kısa bir süre sonra, inşaat mukavelesi yapan kişi olarak çalıştı. 3 yıl sonra, 1975`de kendi inşaat firması olan PDM Şirketini açtı. O temmuz ortak arkadaş çevresi sayesinde tanıştığı, yeni boşanmış bir kadınla tekrar evlendi ve annesinin finansal yardımıyla, Des Plaines`de orta sınıfı Chicago varoşunda bir eve taşındı. Gacy`nin ticaret yeteneği vardı. Des Plaines gazetesine göre, O yerel tüccarlar arasında zeki bir iş adamı olarak biliniyordu. Gacy genellikle ticari rakiplerinin önerdiği fiyattan daha düşük fiyat vererek anlaşmalar elde etti. Birçok genç çocuk kiralayarak masrafları kesebiliyordu. (Daha sonra bu çocuklardan en az 5′i onun kurbani oldu.) İşi gittikçe büyümeye başladı.

Gacy boş zamanının bir kısmını arkadaşları ve komşuları için eğlenceli sokak partilerine ev sahipliği yaparak geçiridi. Bu partilerde çoğu zaman palyaço kostümü giyer ve bu kostümle yerel hastanelerdeki çocukları eğlendirirdi. Ayrıca yerel Demokrat parti organizasyonlarına katıldı. Hatta bir keresinde Demokratik Parti bölge sorumlusu olarak First Lady Rosalyn Carter`la fotoğraf bile çektirdi.

Mart 1976`da Gacy`nin ikinci eşi ondan boşandı. Harlan Mendenhall`ın kitabı, “Gacy`nin evinin yıkılışı”na göre karısı kocasının tahmin edilemeyen dengesiz halleri, tavırları ve homoseksüel magazinlere olan takıntısı nedeniyle bu evlilikle başa çıkamayacağını hissetti. Neyseki çiftin çocukları yoktu.

12 Aralık 1978`de polis tekrar dikkatini John Wayne Gacy üzerine yoğunlaştırdı. Des Plaines`de bulunan Nisson Eczanesinde çalışan genç Robert Piest kaybolmuştu. Kaybolmasından önce gençle görülen son kişi Gacy idi. Dedektifler Gacy’nin geçmişini araştırdıklarında, başka bir gence anal yoldan cinsel ilişki suçundan hapiste yattığını öğrenmeleri süpriz oldu. Bu suçlayıcı bilgiyle birlikte, dedektifler Gacy`nin evini araştırma yetkisini elde ettiler.

Ev araştırılırken, dedektifler evin altında sürünülerek girilebilen bir yer buldular. Eskimiş, küflü bir koku hemen farkedildi. Kokunun nedeni çürük lağım borularına bağlandı ve göz ardı edildi. Dikkate değer herhangi bir suçlayıcı delil bulamadan dedektifler merkeze dönüp bulabildikleri delilleri incelemeye başladılar.

Gacy`nin evinden toplanmış parçaların tekrar gözden geçirilmesi sırasında, dedektifler bilmeden birkaç kritik delil topladıklarını fark ettiler. Gacy’nin evinde bulunan yüzüklerden birinin 1 sene önce kaybolan bir gence ait olduğu öğrenildi. Ayrıca eczanede çalışan Robert Piest`in kaybolduğu gün, Gacy’e kendisine ait olan bir film tab fişini verdiği ve bu fişin Gacy`nin evinde bulunduğu görüldü. Bu yeni bilgilerle, dedektifler bu davanın büyüklüğünü anladılar. Yeni bilgilerin keşfinden sonra, dedektiflerin yeni bir arama izni çıkarmaları çok uzun sürmedi.

22 Aralık 1978`de Gacy karanlık sırlarının aydınlanacağını fark ettiği zaman, polise gitti ve itirafta bulundu. Gacy dedektiflere: “Dört John var.” dedi. Bu dört farklı kişi Gacy’nin kendi kafasında yarattığı Müteahhit John, Palyaço John ve Politikacı John’du. Dördüncü kişi ise Jack Hanley’di. Katil olan Jack’ti ve bütün kötü şeyleri o yapmıştı.

“Katil Palyaço” da anlatıldığına göre, Gacy dedektiflere ilk cinayetini Ocak 1972`de gerçekleştirdiği bilgisini verdi ve ikincisi 2 yıl sonra Ocak 1974`deydi. Daha sonra anlattıklarına göre kurbanlarını kelepçelenmeleri konusunda ayartıyordu. Gacy ilk önce kurbanına bir kaç numara göstermek istediğini söylüyor ve kurbanlarına palyaçoluk yaparken kullandığı hileli kelepçeler olduğunu söylediği gerçek kelepçeler takıyor ve bundan kurtulmanın özel bir yolu olduğunu söylüyor ve gençlerin kelepçeden kendilerini kurtarmalarını istiyordu. Gençler güvenli bir şekilde kelepçelendikten sonra boğazlarına ip geçirerek veya tahta parçasını gırtlaklarına bastırarak tecavüz ediyor ve öldürüyordu. Gacy bazı zamanlar cesetleri evin altına gömmeden önce ölü bedenleri yatağının altında yada tavan arasında bir kaç saat tuttuğunu da itiraf etmişti.

Gacy iki düzineden fazla insan öldürdüğünü kabul etmişti, polis tarafından yöneltilen tüm soruları cevaplayamamasına rağmen, genel olarak şöyle demişti. “Bunu Jack`e sormanız gerek.” Ayrıca polise evinin altındaki ve garajındaki 28 mezarın detaylı bir haritasını çizmişti. İlerleyen süreçte diğer 5 kurbanını da Des Plaines nehrine attığını itiraf etmişti.

1 saatten kısa bir sürede evin altındaki ilk ceset bulunmuştu. Günler ve haftalar geçtikce ceset miktarı artmıştı. Tabiki medyanın bu olaya ayırdığı zamanda. Des Plaines`de bulunan Gacy`nin mütevazi evindeki korkunç kazı yerleri ulusal haberlerde geceden geceye yerini aldı. Öyleki evin kendisi hem amerikalı hemde yurt dışındaki izleyicilere Beyaz Saray kadar tanıdık gelir oldu. Kazının detayları büyüleyiciydi. Bazı kurbanlar birbirlerine o kadar yakın gömülmüşlerdiki polis onların muhtemelen aynı zamanda öldürüldüğüne veya gömüldüğüne inandı. Ocağın sonuna kadar 27 ceset çıkarıldı. Araştırma kış soğuğu ve donmuş yer yüzünden umulandan uzun sürdü. Bu zaman içerisinde Des Plaines nehrinde bulunan 4 cesette Gacy`nin evinde bulunan sürücü belgeleri ve diğer kişisel eşyaları nedeniyle Gacy`ye bağlandı.

32 kurbanın kimlikleri su yüzüne çıkarken, dedektifler bütün kurbanların genç erkekler olduğunu keşfetti. Çoğunluk Chicago sokaklarında müşteri arayan erkek fahişelerdi, bazıları belirgin hiç bir sebep olmadan yok olan gençlerdi ve en az 5 tanesi PDM müteahhitlik`te belli sürelerde çalışan işçilerdi. Şaşırtıcı şekilde, kazılarda ve nehirde Robert Piest`in cesedine rastlanamadı.

Ceset arama işleminin sonuna gelindiğinde, kurtulan Robert Donnelly ve Jeff Rignall dedektiflere açıklamada bulundular. İki gençte yaşadıkları için kendilerini çok şanslı hissediyorlardı. Hikayelerinin detayları aynıydı ancak Gacy`le karşılaşmaları farklı günlere denk geliyordu. İkiside 1977 Aralık ayında silah zoruyla kaçırıldıklarını, kloroformla uyutulduklarını, işkence gördüklerini ve tecavüze uğradıklarını anlattılar. Sadece Gacy tarafından bilinen nedenlerden dolayı, iki gencinde hayatı bağışlandı. Korkumu, utançmı bilinmez ama herhangi bir genç olay olduktan sonra resmi makamlara bir müracaatta bulunmamıştı.

JAVED IQBAL

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Kurban: 100

Javed Iqbal’ı, Pakistan mahkemesi 16 Mart 2000′de öldürdügü çocukların ailelerinin önünde asılarak idam edilmesine karar verdi. Sonra da “aynı çocuklara yaptığı gibi 100 parçaya bölünüp asite atılacak” dedi hakim Baksh Ranja. Aralarında 13 yaşında ve sadece isminin Sabır olduğu öğrenilen bir çocuğun bulunduğu 3 suç ortağı da suçlu bulundu. Sabır 42 yıl hapise ve diğer suç ortakları da idama mahkum edildi.

Iqbal, 42, bütün suçlarını bir önceki yıl bir mektupla polise itiraf etti. Çocukları boğduğunu, vücutlarını parçalara ayırıp, asit dolu bir varile koyduğunu yazmıştı. Sonradan itirafından çaymıştı ama polis tutuklamadan sonra evinde yaptığı aramada çocuk parçaları dolu 2 varil buldu. Aynı zamanda öldürdügünü iddia ettiği 100 çocuğun resimlerini de buldular. Çocukara ait kıyafetler de evden çıktı. Daha önce 1980′lerin ortasında bir çetenin yaptığı düsünülen ama faili bulunamayan ve onlarca insanın öldürüldügü olaydan sonra en kötü olay buydu.

Kayıp çocukların ailelerinden resimlere ve kıyafetlere bakarak çocuklarını teşhis etmeleri istendi. Çocukların çoğu teşhis edildi ama cesetler bulunamadı. Iqbal’in aranması Pakistan’daki en büyük insan aviydi. Korktuğu için direk polise gitmeyi reddetti ve büyük gazetelerin birini bürosuna giderek teslim oldu. Duruşmalar sırasında kendinin yapmadığını sadece tanık olduğunu söyledi. Yazdığı mektubun sadece çocuklarını ihmal eden aileleri suçladığından, bir mesaj olsun diye yazdığını söyledi. Iqbal mektubunda öldürdügü çocukların çoğunun dilenci olduğunu ve önün daha önce oğlancılıktan suçlanarak hapise düstügünde kötü bir şekilde işkence edilmesine missilleme olarak yaptığını söylemişti. Suçsuz yere yaklandığını ve hapiste feci şekilde dövüldügünü söylemişti. Bir yandan da çocukların kötü durumuna son vermek için yaptığı da söyleniyor. 6 aylık vahşet döneminde öldürdügü kişilerin bir listesini tutmuştu, isimlerini, yaşlarını ve ölüm tarihlerini yazmıştı. Ayakkabılarını ve kıyafetlerini de saklamıştı. Her cesedin nasıl yok edildiğinin de tam olarak kayıtları tutulmuştu. “Harcamalarını hesaplayınca, asit dahil her çocuğun masrafı 120 rupees ($2,40) tutuyordu.” diye yazmıştı.

İdam kararından bir hafta sonra müftülük cesedin 100 parçaya bölünüp asite atılmasının islami şartlara göre uygun olmadığını ve naaşa saygısızlık olacağını söyledi. 25 Ekim 2001′de Iqbal ve Sabır hücrelerinde açıkça zehirlenerek öldürülmüş olarak bulundular. Bu ölüm müftülügün onların idama kararına karşı kendilerini savunma hakkı olarak vermesinden tam 4 gün sonra gerçekleşti. Iqbal polisin onu öldürmesinden korktuğunu defalarca söylemişti ve avukatı da aynı şüphelerini dile getirdi. Hapishane görevlileri de buna karşı daha önce Iqbal’in iki kere intihar teşebbüsünde bulunduğunu söyleyerek kendini savundu, herhangi bir soruşturma da açılmadı.

GILLES DE RAIS

[Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Kurban: +140

Gilles de Rais,1404 yılında İngiltere’de ki Machecoul şatosunda doğdu. Ailesi, köklü ve soylu bir aileydi.9 yaşında babasını kaybeden Gilles, dedesi Jean de Crao’nun yanına gönderildi. Gilles kadınlardan uzak sırf erkeklerin yaşadığı bir ortamda büyütüldü. Genç yaşta kuzeni Roger de Brigueville ile eşcinsel bir ilişkiye girdi.

Sonraki yaşamına egemen olacak sapkınlık ve sadizm yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlamıştı.16 yaşında İngiltere’nin en zengin mirasçısı olan kuzeni Catherine de Thouars ile evlendi. Fransa kralının oğlu İngiltere kralı 5.Henry’e savaş açmıştı. Büyükbabasının isteği üzerine 1426’da Rais yedi arkadaşıyla prensin ordusuna katıldı. İki yıl savaşın en şiddetli safhalarında savaşan Gilles yiğit bir asker ve yetenekli bir komutan olarak çevresine nam saldı.Savaş Raisin sadist yanını da gün ışığına çıkarttı. Cesetleri görmek ve kan kokusunu içine çekmek onu mutlu ediyordu. 1432’de büyükbabası ölmüş ve mirasını ona bırakmıştı. Gilles mal varlığının başına geçmek için doğduğu kente geri dönmüştü. Savaştan yorulmuş, zayıf kralından sıkılmıştı.28 yaşında hayattan soğuyan Gilles, çözümü zevki sefaya dalmakta bulmuştu. Gilles sonu gelmeyen eğlenceler ve ters ilişkilerin yaşandığı âlemler düzenliyordu. Şatoları onun doğal olmayan isteklerini karşılayan gençlerle dolup taşıyordu. Aşırı harcamalar yüzünden Baron mali sıkıntının içine düştü. Aşırılıklarına devam edebilmek için şatolarını ipotek yaptırdı, topraklarının bazılarını sattı.

Çaresizlik içinde kalan Gilles, kara büyüye geri döndü. Ajanları tüm Avrupa da taşı altına çeviren sözde Filazof taşını bulmaya yardımcı olabilecek büyücüleri aradılar. Sonunda 1435 yılında ölülerin vasıtasıyla ruhlarla temas eden büyücü Prelati ve üç asistanı Gilles’in şatosuna geldi. Büyücü şeytanı dünyaya çağıracağına ve Filazof taşının sırrını ondan öğreneceğine dair teminat verdi. Geceler boyunca Prelati bildiği tüm yolları simgeleri ve duaları denedi. Ama hiçbir işe yaramadı. Yenilgiyi sindiremeyen Gilles kendini kütüphanesine kilitledi. Günlerce hiç ara vermeden büyü ile ilgili kitapları inceledi. Sonunda harap düşmüş beyni bir karar verdi. Şeytana onun kayıtsız şartsız kölesi olabileceğini ispat etmeliydi ve bunu yapmanın tek bir yolu vardı, insan kurban etmek.

5 yıl boyunca batı Fransa da tanımlamayan bir terör kol gezdi. Dışarıda görülmeyen, duyulmayan doğaüstü bir tehlike vardı. Geçtiği yerde çocuklar kayboluyordu. Bazen küçük bir kızın kaybolduğu duyuluyordu. Ama genellikle kaybolanlar küçük oğlanlardı. Küçük çobanlar, koruda oynayan oğlanlar, evde tek başına bırakılmış çocuklar kayıplara karışıyordu. Hiç kimse onlara ne olduğunu bilmiyordu. Ne şeytan Gilles’in çağrılarına cevap verdi. Nede Gilles taşı altına çevirmenin sırrını bulabildi. Buna rağmen gençler ortadan kaybolmaya devam etti.

Gilles bir türlü doymak bilmiyordu. Sadistçe işkenceler etmek ve küçük çocukların acı çeke çeke ölmesini seyretmekten başka hiçbir şey onu cinsel tatmine ve mutluluğa ulaştırmıyordu. Yavaş yavaş ölmesini istediği kurbanın ensesini keserdi. Bu onu daha da heyecanlandırırdı. Kan kaybından ölmek üzere olan çocukla o ölene kadar ilişkiye girerdi. Kendini tatmin ettikten sonra çocuğun boğazını kesip kafasını gövdesinden ayırırdı. İşkence edip öldürdüğü çocukların kafasını dizip güzellik yarışması düzenlerdi.

Çocuğu kaybolmuş ailelerin şikâyetleri Gilles de raisin şeytani ününün uzak diyarlarda dahi duyulmasına neden olmuştu, ama şikâyetlere rağmen bir soruşturma başlatmamışlardı. Baron de Rais birkaç köylü çocuğun kaçırılması ile rahatsız edilemeyecek kadar güçlü biriydi, buna rağmen birçok soylu Raisin servetine göz dikmişti.

Dük Jean Gilles’in ipotek ettirdiği birkaç şatoyu satın aldı.1438’de Dük Jean Chantoce şatosunu aldı. Bu toplu cinayetler işleyen katili endişeye düşürdü. Yoğun bir çaba sonucunda, Rais Dük Jean şatoya varmadan tüm delilleri ortadan kaldırmayı başardı. Zindanlara sinmiş çürümüş ceset kokusundan korunmak için maske takan uşakları,140 tan fazla cesedi sandıklara yükleyip Loire nehrinden Machecoul şatosuna taşıdılar. Şatoda tüm sandıklar dev bir ateşle yakıldı.1440’da İngiltere’nin mali işler sorumlusu Geoffaoi de Feron, Gilles’in ipotek ettirdiği St Etienne Le Malemort şatosunu satın aldı ve kardeşi Jean’ı mülkiyeti devralmak için şatoya gönderdi. Gilles şatoyu vermeyi reddetti. Çıkan tartışma sonucunda Gilles, Jean le Ferronu yakalatıp hapsettirdi. Jean bir papaz olmasaydı, olay bu kadar büyümezdi. Papazı hapsetmekle kutsal değerlere saygısızlık edip kiliseye karşı gelmişti.

St.Etienne Le Malemort Şatosu

Gilles’i tutuklamak için gelen okçular. Şatoyu araştırıp ocaktaki insan kemiklerini yatak odasındaki kanlı çocuk elbiselerini buldu. Gilles 47 farklı suçtan tutuklandı. Gilles iki farklı mahkemeye çıkarıldı.110 şahit dinlendi. Artık mahkemenin elinde Gilles’i hapse atmaya yetecek kadar kanıt vardı. Ama Gilles her şeyi reddetmeye devam ediyordu. Bunun üzerine mahkeme onu işkence ile konuşturmaya karar verdi. İşkence odasına alınan Gilles işkence aletlerini; ustura kayışı, beden gerici, parmak sıkıcı ve ezme makinesini görünce dizlerinin üzerine çöküp yalvarmaya başladı.’Kutsal İsa adına. Bana düşünmem için biraz zaman verin.’İki saatlik bir sürenin sonunda Gilles her şeyi itiraf etti.

27 Ekim 1440′da Nantesda Gilles de Rais ve iki yardımcısı büyük bir kalabalığın önünde asıldı.

BARON DE RAIS: “Anneler ve babalar gençlerin hısımları ve akrabaları beni dinleyin. Gençlere göz kulak olun. Onları ahlaki değerlerle büyütün. Şayet benim büyüdüğüm tarzda yetişirlerse, onlarda benim düştüğüm uçuruma düşerler.”

hahaha ne piisigopat adamlar war yaw

süper herifler yhaa...


özellikle ewnde mi ne kemikler flan blunmuş onu çoq beendim