Şeytan / Bölüm 3

3. Bölüm

Gülümseyerek ilerlerken telefonu çaldı.Suratını buruşturarak telefonunu çıkarttı.Arayan kişiyi görünce hoşnutsuzluğu dahada arttı.Ama sonra kendisini toparladı.Melih onun sevgilisiydi ve bu şekilde davranması apt*lcaydı.

“Efendim sevgilim” diyerek açtı telefonu.

“mmm” diyerek sırıttı Melih telefonun diğer ucunda.Elindeki sigarayı kültabağına bastırarak söndürdü ve bira şişesini açarak erkek arkadaşına uzattı. “Beni böyle sevgi dolu karşılamana bayılıyorum hayatım”

Tek kaşını kaldırarak okulun duvarlarını süzmeye başladı Melissa.Arsızca sırıtıyordu. “Biliyorum”

“Küstah...” diye tısladı Melih.

“Sesimi duymak için aradığını hiç zannetmiyorum” diyerek susturdu onu Melissa “Ne oldu? Söyle bana sevgilim,nedir sorunun?”

“Seni şeytan” diye tısladı Melih bu sefer gerçekten öfkelenerek. “Özledim ve sesini duymak istedim.Niye altında başka haltlar arıyorsun?”

Bu sefer Melissa kahkaha attı ve sesi koridorda yankılandı.Birkaç öğrencinin kendisine baktığını görünce,gözlerini kısarak öfkeyle onlara baktı.Öğrenciler hemen önüne döndü. “Başka haltlar aramam gerektiğini düşünüyorum” Tekrar duvardaki resimlere yoğunlaşınca,parmağına saçlarını dolayarak alt dudağını ısırdı. “Özlemime dayanamadın ve sesimi duymak için çıldırdın,öyle değil mi?” dedi alay ederek.

Melih sırıttı. “Evet,senin için çıldırıyorum!”

Gözlerini kapatarak dudağını kemirmeye başladı Melissa. “Devam et”

“Sana tapıyorum” derken gözlerini kapatmış,Melissanın bir türlü elde edemediği kıvrımlı vücudunu düşünüyordu.

“Evet,biliyorum” dedi Melissa kendinden emin bir şekilde. “Başka?”

“Sen istiyorum” derken kendine gelmiş,birasını yudumluyordu.

“Biliyorum.İstemeye devam et.Belki rüyanda” diyerek kıkırdadı Melissa elinde olmadan.En eğlenceli kısım burasıydı.

Melihte gülümsedi. “Cadı”

“Teşekkür ederim,aşkım” derken Melih'in en önemli iki kelimeyi unuttuğunu hayal kırıklığıyla hatırladı Melissa.Aniden öfkesi dizginlenemez hale geldi. “Melih” diye tısladı. “Sen top kafalının tekisin.Söylemen gereken şeyi bir türlü söyleyemiyorsun”

“Ah,evet.Özür dilerim” diyerek kaşlarını çattı Melih. “Seni seviyorum”

Gözlerini kapattı Melissa.Artık iki kelimenin bir önemi kalmamıştı çünkü kendisi hatırlatmıştı. “Görüşürüz” dedi mekanik bir sesle. Telefonu kapatmak için hamle yaptığında,Melih'in susmadığını anladı.

“Gerçekten özür dilerim” diyerek ayağa kalktı Melih oturduğu yerde. “Ben...Buna bu kadar takıldığını hiç düşünmemiştim”

“Evet,takılmıyorum zaten” diyerek konuyu geçiştirmeye çalıştı Melissa ama ses tonu kendisini ele veriyordu.

“Seni seviyorum” dedi tekrar Melih.Sesi ilk defa sevgi dolu ve şevkatliydi.

Gülümsedi Melissa.Sadece “görüşürüz” diyerek telefonu kapattı.'Bende seni seviyorum' diyemezdi çünkü sevmiyordu.Koridorda ilerlerken elinde olmadan sırıttı.Melih'i ne kadar çabuk kandırabiliyordu.Onun kendisine seni seviyorum deyip dememesi umurunda bile değildi.Ama çocuğun kıvranışını izlemek bir zevkti.Tabii tatmin olan egolarıda ayrı bir konuydu...

Yeni sınıfının önüne geldiğinde,kolundan astığı çantasını düzeltti.Kısa,açık krem deri ceketinin fermuarını indirerek önünü açtı.İfadesiz suratıyla sınıfa girdi.Birkaç kişi dönüp baksada,kimse fazla ilgilenmemişti.Oturmak için yer bakındığı sırada en arkada oturan Tuna ve Kaan'ı gördü.Kaan Tuna'ya birşeyler anlatıyordu,ama Tuna suratında hiçbir duygu belirtisi olmadan kendisine bakıyordu.Bu duygusuzluk canını sıksada sevinçten gülümsememek için zor durdu.Zaten Tuna'da hemen Kaan'a çevirmişti bakışlarını.Orta sıralarda bir kızın tek oturduğunu görünce onun yanına ilerledi.

“Oturabilir miyim?” diye sordu düz bir sesle.

Kız dalgınca başını salladı.

Sıraya yerleştiğinde yanındaki kıza göz attı çaktırmadan.Çok dalgın ve huzursuz görünüyordu.Elinde olmadan onun bu haline sırıttı.Gereksiz bir şey için üzüldüğüne emindi çünkü.İnsanlar kendisini nasıl mutlu edeceğini bilmiyordu ve olur olmaz şeylere bozuluyorlardı.Ama insanlığı,acımasız ve buz tutmuş bazı yönlerine ağır bastı.

“İyi misin?” diye sordu ilgiyle kıza.

Genç kız kafasını kaldırdığında,simsiyah gözlerindeki acı onu şaşırttı,az önce düşündüklerini elinde olmadan eritti.Kız fazlasıyla bitkin ve üzgün görünüyordu.İyi olmadığını göstermek için kafasını olumsuz anlamında iki yana salladı.

Bir an ne yapacağını şaşırdı Melissa.Sorunlarını kendisiyle paylaşan bir dostu olmadığı için,kıza nasıl destek olacabileceğini bilmiyordu.Bir an dudaklarını ısırdıktan sonra “Melissa ben” dedi ona bakarak “Anlatmak istersen dinleyebilirim”

Karşısındaki kız derin bir nefes aldı.Ağlayacak gibi duruyordu.Melissa bakışlarını kızın baktığı yere çevirince Kaan'ı izlediğini fark etti. “Onu tanıyor musun?” diye sordu heycanını belli etmediğini umarak.Sonra sorusunun saçmalığını idrak etti. “Elbette tanıyorsun.Aynı sınıftasızın” derken hafif bir tebessüm ediyordu.

Kızda gülümsedi bu konuşmayla.Sonra bakışlarını ona çevirerek “Büşra.Sen onu tanıyor musun?” dedi.

“Ha?” Kaşlarını çattı Melissa “Şey...Tanımıyorum” Sonra kendisini toparlayarak şaşkınca güldü. “Ah,Büşra...Memnun oldum” Davranışları karşısındakinden aldığı elektriğe göre değişirdi genelde.Ama çoğunlukla soğuk olurdu.Yanlız kızın üzgün halini görünce merak etmeden duramamıştı.Ayrıca Kaan'ıda tanıyordu. “Aranızda bir sorun mu oldu?” dedi bakışlarıyla Kaan'ı göstererek.

“Beni aldattı” diye mırıldandı Büşra hüzünle.

Aynı anda Melissa “O aldatmaz!” diye çıkıştı.

Bu ani tavrı ve sanki Kaan'ı tanıyormuş gibi konuşması Büşra'yı çok şaşırtmıştı.Açılan gözleriyle Melissa'ya baktı. “N-nereden bilebilirsinki?”

Melissa anında olayı toparlamak için paniği bırakarak,gülümsedi. “Yani tipine baksana...Fazlasıyla uysal ve iyi birine benziyor.Ben öyle sezdim.Aldatabilecek biri değil gibi” Bakışlarını Kaan'dan çekerek Büşra'ya döndü. “Gerçeği bilemem tabii” diye ekledi alayla.Ama gerçeği herkesten iyi biliyordu.Kaan'ın duyarlı biri olduğunu biliyordu ve bu kızı aldattığını hiç zannetmiyordu.Tabi onu seviyorsa.

“Onu sahilde kızlarla birlikte gördüm” dedi Büşra Melissa'ya bakarak.Az önceki tavrını umursamıyor gibiydi. “Bana ders çalışıyorum diyerek buluşmamızı iptal etmişti”

Bu itiraf Melissa'nın düşüncelerini bir an bile değiştirmedi,Kaan'ın bu kızı aldatabileceğinden kesinlikle şüphelenmedi. “Onunla konuştun mu? Açıkladı mı neler olduğunu?” diye sordu.

“Hayır” diye yanıtladı kısaca Büşra.

Gözlerini kıstı Melissa “Açıklamasına izin vermedin,öyle değil mi?”

Kafasını salladı Büşra bu sefer.

“Tipik kör olmuş aşık tavrı” diyerek alayla sırıttı Melissa.Büşranın kaşlarını çattığını görünce oda kaşlarını kaldırdı. “Doğru söylüyorum ama...Onuda dinleyip,öyle karar vermen gerekirdi.Gözlerine bakarak itiraf ediyorum,söylediğimin mantıklı olduğunu bildiğini biliyorum”

Bu karışık cümle Büşra'yı gülümsetti. “Psikologluk yapma”

“Bu benim yapabileceğim en son şey bile olamaz” diyerek iç çekti Melissa.Sonra aklına yeni gelmiş gibi Büşra'ya tekrar baktı. “Kaan'ın koridordaki sinirli halinin sebebide sensin,öyle değil mi?” dedi.Aniden Büşra'ya karşı yoğun bir öfke hissetti.Bu kız Kaan'ı sinirlendirmiş,belkide üzmüştü.Ama Kaan'ında onu üzdüğünü düşününce sakinleşti.

“Kaanla tanıştın mı?” diye sordu merakla Büşra onun sorusunu görmezden gelerek.

“Hayır” dedi Melissa duygusuz bir sesle.

“Adını nereden biliyorsun o zaman?” dedi Büşra.Gözlerini kısmış,Melissa'yı süzüyordu.

“Sen söyledin” diye yalan attı Melissa şaşkınlıkla.Paniklemişti.Hiçbir şeyin şimdilik ortaya çıkmasını istemiyordu.

“Ben söylemedim” diye çıkıştı Büşra.

Melissa bir anda kendisini sakinleştirdi.Normalde hiçte böyle yalan söylerken paniğe kapılmazdı,ama konu Kaan ve Tuna olunca herşey tepe takla oluyordu. “Birileri konuşurken duymuştum sanırım” dedi ifadesizce.

“Ama daha sınıfa yeni girdin” diye diretti bu sefer Büşra.

Melissa kıza yumruk atmak ister gibi baktı. “Çok uzatmadın mı Büşra?” diye tısladı. “Sabahtan beri okuldayım ve sende dahil olmak üzere bir çok kişiyi pek çok kez bahçede gördüm”

“Özür dilerim” diyerek bakışlarını kaçırdı Büşra.Tekrar Kaan'a kaçamak bir bakış attı ve önüne döndü. “Onu nasıl seviyorum bir bilse...”

Bakışlarını ona çevirdi Melissa yine.Kolay kanmıştı ve bu Melissa'yı rahatlatmıştı.Kaan'ı sevdiğinden şüphesi yoktu.Gözlerinden ve tavırlarından bu rahatça okunabiliyordu.Kaan'ın bunun farkında olup olmadığını,umursayıp umursamadığını merak etti.

Öğretmenin sınıfa girmesiyle diğerleriyle birlikte ayağa kalktı.

NOT: bence bu bölüm biraz sıkıcı